My name is Narsingarao Jalagam, and I am writing this with a trembling heart as I seek your urgent support to save my newborn baby boy.

On 28th July 2025, my wife, Mounika Jalagam, gave birth to our little son through a C-section. It should have been the happiest day of our lives, but joy quickly turned into fear when doctors found that our baby had improper blood circulation in his brain. Within hours of his birth, he was rushed to the NICU at KIMS Cuddles, Hyderabad, where he continues to fight for his life.

My hands still remember holding him for the first time. So tiny. So soft. He is just 2 months old now and I see him through the glass, wires all around his head, machines beeping non-stop. I whisper every day, “Papa is here.”

Every day since, we have been waiting outside the NICU, praying. His tiny chest moves up and down with the breathing machine. I look through the glass, trying to hide my tears from my wife. She keeps asking, “When can I hold him again?” I have no answer.

Doctors run tests and brain scans regularly to check how his head and brain are developing. They say the treatment must continue, including daily monitoring, medicines, and scans to stop the water from increasing in his head. They are doing their best to help him survive, but every day is uncertain.

We come from a small town called Jagtial, Telangana. Our whole family depends on me. I work every day to earn a small monthly income, but saving for my child needs much more than what we ever had. We sold our land, our gold, and borrowed from everyone we knew. We have already spent all we had, but the fight is not over.

Some nights I sit outside the NICU and repeat my father’s words: “Hope is stronger than pain.” It keeps me standing when everything feels broken. My baby deserves a chance to grow, to smile, to call me “dad.”

I am writing this with a trembling heart, asking you to help us continue his treatment. Every small act of help gives my son another breath, another day closer to life. I dream of the day I can bring him home, safe in my arms, without wires, without pain, just peace. - Narsingarao (Newborn’s Dad)

How to help:

Donate: Click on the ‘Donate Now’ button and contribute to Mounika & Narsingarao’s Baby.

Share: Share this story with your friends and family and support further.

“నా చేతులు ఇప్పటికీ అతన్ని మొదటిసారి పట్టుకున్నట్లు గుర్తున్నాయి. చాలా చిన్నగా. చాలా మృదువైనది. ఇప్పుడు కేవలం 2 నెలల వయస్సు, అయినప్పటికీ హైదరాబాద్‌లోని KIMS కడ్లెస్‌లోని NICU లోపల ఇంకా పడి ఉంది. నేను అతన్ని గాజు గుండా చూస్తున్నాను, అతని తల చుట్టూ వైర్లు, యంత్రాలు ఆగకుండా బీప్ శబ్దం చేస్తున్నాయి. నేను ప్రతిరోజూ గుసగుసలాడుతూ, “నాన్న ఇక్కడ ఉన్నారు”.

2025 జూలై 28న, నా భార్య మౌనిక సి-సెక్షన్ ద్వారా మా మగబిడ్డకు జన్మనిచ్చింది. మేము ఎంతో సంతోషంగా గడపాల్సిన క్షణం మాలో తీవ్ర భయంగా మారింది. గంటల్లోనే, అతని తల వాపు మొదలైంది. లోపల రక్తస్రావం జరుగుతోందని, అతని మెదడులో నీరు పేరుకుపోతోందని వైద్యులు చెప్పారు. అతని గుండెలో రంధ్రం ఉందని, ఊపిరితిత్తులు అభివృద్ధి చెందలేదని, రక్త ఇన్ఫెక్షన్ ఉందని వారు మాకు చెప్పారు. నా నవజాత శిశువు ప్రాణాలతో ఉండటానికి పోరాడుతున్నాడని తెలుసుకుని, పెద్ద వైద్య పదాలను అర్థం చేసుకోకుండా నేను అక్కడే నిలబడి ఉన్నాను.

అప్పటి నుండి ప్రతిరోజూ, మేము NICU బయట ప్రార్థన చేస్తూ వేచి ఉన్నాము. అతని చిన్న ఛాతీ శ్వాస యంత్రంతో పైకి క్రిందికి కదులుతుంది. నా భార్య నుండి నా కన్నీళ్లను దాచడానికి ప్రయత్నిస్తూ నేను గాజు గుండా చూస్తున్నాను. ఆమె "నేను అతన్ని మళ్ళీ ఎప్పుడు పట్టుకోగలను?" అని అడుగుతూనే ఉంది. నా దగ్గర సమాధానం లేదు.

అతని తల మరియు మెదడు ఎలా అభివృద్ధి చెందుతున్నాయో తనిఖీ చేయడానికి వైద్యులు క్రమం తప్పకుండా పరీక్షలు మరియు మెదడు స్కాన్‌లను నిర్వహిస్తారు. అతని తలలో నీరు పెరగకుండా ఆపడానికి రోజువారీ పర్యవేక్షణ, మందులు మరియు స్కాన్‌లతో సహా చికిత్స కొనసాగించాలని వారు అంటున్నారు. అతని మనుగడకు సహాయం చేయడానికి వారు తమ వంతు కృషి చేస్తున్నారు, కానీ ప్రతి రోజు అనిశ్చితంగా ఉంది.